بسته بندی عسل:
بهترین بسته بندی برای عسل، شیشه یا پت های تیره دارویی می باشد که با تابش نور خورشید کمترین تأثیر را در کیفیت عسل بگذارد. ظروف پت بخاطر داشتن ضریب مهاجرت با عسل، ظروف مناسبی برای نگهداری طولانی مدت نیست. و با گذشت زمان باعث تأثیرگزاری بر عسل و ایجاد تغییراتی در آن می شود. از آنجایی که سلامتی و کیفیت عسل برای ما اهمیت دارد، مشکلات تهیه و بسته بندی شیشه رو به جان خریدیم تا با بهترین شرایط عسل مرغوب به دست مصرف کنندگان عزیز برسد.
شکرک زدن، رُس بستن یا جامد شدن عسل:
این اتفاق از خاصیت های محلول های اشباع از قند است و ربطی به اصالت عسل ندارد. بنابراین رُس بستن یا نبستن عسل تعیین کننده کیفیت عسل نیست. تحت تأثیر میزان گلوکز، شرایط نگهداری و ذرات خارجی عسل می تواند از چندین روز تا چندین ماه زمان رُس بستن متغیر باشد. مثلاً در عسل های اَشَقه و کُلزا در چند روز رُس بستن اتفاق می افتد و حتی گاهاً عسل در شان رُس می بندد ولی در عسل های کُنار، اقاقیا، قنقال و مریم گلی تا چند سال این اتفاق به تعویق می افتد. در کُتب قدیمی عامل رُس بستن را آنزیم دیاستاز معرفی کردند که بر این اساس رُس بستن را دلیلی بر وجود آنزیم دیاستاز و طبیعی بودن عسل می پنداشتند. که امروزه مشخص شده هیچ ارتباطی بین دیاستاز و رس بستن وجود ندارد و رس بستن ویژگی فیزیکی محلول های اشباع از قند است. شکرک زدن و رُس بستن هیچ تفاوتی با هم ندارند. باور غلط این است که اینها متفاوت هستند. بافت رُس: ارتباط با میزان گلوکز، رطوبت، ذرات خارجی و شرایط انبارداری دارد که هسته کریستال ها را تشکیل می دهد. یعنی بافت رُس می تواند بسیار ریز و نرم باشد و برخی بسیار درشت مثل شکر. در همه انواع عسل ها و حتی مرباجات ما شاهد رُس بستن هستیم.